کد مطلب:276840 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:213
یک نکته
در خاتمه ی این بحث: (یعنی انقراض سلطنت بنی عباس) تذكر این نكته نیز ضروری است كه نگارنده درباره ی این قسمت از حدیث امام صادق علیه السلام كه مرحوم سید بن طاووس -علیه الرحمه- نقل كرده است «و انعقدت الجسران» (یعنی: و دو پل برروی شط فرات ساخته شود) متحیر و سرگردان است، زیرا این جمله در كتابهائی كه حدیث مذكور را نقل كرده اند بصورت مختلفی نقل شده است.
در كتاب «الملاحم و الفتن» تالیف مرحوم سید بن طاووس -رحمه الله علیه- همانگونه كه ملاحظه فرمودید پس از ذكر سه علامتی كه به دنبال نقل حدیث توضیح دادیم (وانعقدت الجسران) كه معنای آن ساخته شدن دو پل می باشد آمده است.
در كتاب «الزام الناصب» ج 2 ص 125 طبع نجف، كه این حدیث را از كتاب «صراط المستقیم» نقل نموده بجای «انعقدت الجسران، انعقدت الجیران» كه معنای آن آباد شدن اطراف مسجد كوفه، و ساخته شدن خانه ها و عمارتها و ساختمانها باشد نوشته شده است.
و در كتاب «صراط المستقیم ج 2 ص 258«كه حدیث را از حضرت صادق علیه السلام نقل كرده است بجای انعقدت الجیران كه در الزام الناصب آمده است انعقدت الجیران، كه معنای آن از دست دادن همسایه باشد آورده است.
روی این حساب قهرا معناهایی كه بدست می آید، گوناگون و مختلف است و اگر عبارت كتاب صراط المستقیم از همه ی عبارتها صحیح تر باشد معنای عجیبی بدست می آید كه شایان توجه است و آن معنا به قرینه ی خراب شدن مسجد كوفه از آبادی و نداشتن نمازگزار، عبارت از این خواهد بود كه:
[ صفحه 96]
موقعی كه حكومت و فرمانروائی بدست جوانها و بچه ها رسید و عراق همسایه خود «ایران» را از دست داد و بین این دو كشور جنگ و اختلاف در گرفت، آن وقت، هنگام ظهور حضرت مهدی علیه السلام است.
این معنا چندان بدون مناسبت هم نیست زیرا چنان كه می دانیم و همه ی نویسندگان و پژوهشگران آثار اهل بیت علیهم السلام نیز واقف اند، یكی از اهداف اساسی سید حسنی [1] كه در ایران قیام می كند، ورود به خاك عراق و شكست لشكریان سفیانی و تسخیر كوفه یا عراق و ورود لشكریان او به كوفه می باشد.
در هرصورت، نگارنده ی این سطور درباره ی احداث دو پل كه به روی شط كوفه ساخته شود تردید دارد، و آنچه مسلم است و در آن تردید راه ندارد، احداث یك پل می باشد، زیرا در خطبه ی بسیار مفصلی كه اصبغ بن نباته، درباره ی اوضاع عمومی آخرالزمان، از امیرمومنان علیه السلام نقل نموده، چنین آمده است كه حضرت فرمود:
«سفیانی» لشكری را كه متشكل از صد و سی هزار نفر است بسوی كوفه اعزام می كند و در «روحاء، و فاروق» (كه نام دو محل در نزدیكی های نجف اشرف است) فرود می آیند، و شصت هزار نفر آنها به سوی كوفه حركت می كنند، و در محلی كه قبر حضرت هود علیه السلام است در نخیله، (نزدیك نجف اشرف) فرود می آیند و در روز عیدی به مردم حمله می كنند، و فرمانروای مردم در آن روز «جبار عنید» و ستمگر معاند و كینه توزی است كه از بس شیاد و فریبكار است به او كاهن ساحر گفته می شود.
آنگاه امیری از «زوراء» یعنی: از بغداد، با پنج هزار نفر از عیاران و دروغ پردازان و فتنه انگیزان به قصد جنگ با آنها حركت می كنند، و به روی «جسر كوفه» یعنی: پل روی شط، هفتاد هزار نفر (از طرفین) به قتل می رسند به طوری كه «فرات» از خونشان رنگین، و از اجسادشان كه در آب افتاده است متعفن می گردد و مردم به واسطه ی خونهای كشته ها و تعفن اجساد تا سه روز از استعمال آب (فرات و یا رفت و آمد بر روی پل) خودداری می كنند. [2] .
[ صفحه 97]
در خطبه ای كه از حضرت سلمان (رضوان الله علیه) نقل شده (و در ضمن روایات مربوط به مشرق آنرا نقل خواهیم نمود) چنین آمده است كه حضرت سلمان (رضوان الله علیه) پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله، خطبه ای ایراد نمود و خطاب به مردم چنین فرمود:
«و یوشك ان یبنی جسرها و یبنی جنبیها»
و نزدیك است كه: (جسر كوفه) بنا شود و در دو طرف شط كوفه، خانه ها و ساختمانها و عمارتها فراوان گردد. [3] .
بنابراین، احداث: دو پل، به روی شط محل تردید است. و اما ساخته شدن «یك پل» مسلم و تردید ناپذیر است. و هر چند كه احتمال احداث پل دیگری نیز بر روی شط كوفه بعید نیست، اما قدر مسلم این است كه: ساخته شدن یك پل هم یكی از علائم نزدیك به ظهور است و در آن جای هیچ شك و شبهه ای نیست.
در كتاب «الملاحم و الفتن» تالیف مرحوم سید بن طاووس -رحمه الله علیه- همانگونه كه ملاحظه فرمودید پس از ذكر سه علامتی كه به دنبال نقل حدیث توضیح دادیم (وانعقدت الجسران) كه معنای آن ساخته شدن دو پل می باشد آمده است.
در كتاب «الزام الناصب» ج 2 ص 125 طبع نجف، كه این حدیث را از كتاب «صراط المستقیم» نقل نموده بجای «انعقدت الجسران، انعقدت الجیران» كه معنای آن آباد شدن اطراف مسجد كوفه، و ساخته شدن خانه ها و عمارتها و ساختمانها باشد نوشته شده است.
و در كتاب «صراط المستقیم ج 2 ص 258«كه حدیث را از حضرت صادق علیه السلام نقل كرده است بجای انعقدت الجیران كه در الزام الناصب آمده است انعقدت الجیران، كه معنای آن از دست دادن همسایه باشد آورده است.
روی این حساب قهرا معناهایی كه بدست می آید، گوناگون و مختلف است و اگر عبارت كتاب صراط المستقیم از همه ی عبارتها صحیح تر باشد معنای عجیبی بدست می آید كه شایان توجه است و آن معنا به قرینه ی خراب شدن مسجد كوفه از آبادی و نداشتن نمازگزار، عبارت از این خواهد بود كه:
[ صفحه 96]
موقعی كه حكومت و فرمانروائی بدست جوانها و بچه ها رسید و عراق همسایه خود «ایران» را از دست داد و بین این دو كشور جنگ و اختلاف در گرفت، آن وقت، هنگام ظهور حضرت مهدی علیه السلام است.
این معنا چندان بدون مناسبت هم نیست زیرا چنان كه می دانیم و همه ی نویسندگان و پژوهشگران آثار اهل بیت علیهم السلام نیز واقف اند، یكی از اهداف اساسی سید حسنی [1] كه در ایران قیام می كند، ورود به خاك عراق و شكست لشكریان سفیانی و تسخیر كوفه یا عراق و ورود لشكریان او به كوفه می باشد.
در هرصورت، نگارنده ی این سطور درباره ی احداث دو پل كه به روی شط كوفه ساخته شود تردید دارد، و آنچه مسلم است و در آن تردید راه ندارد، احداث یك پل می باشد، زیرا در خطبه ی بسیار مفصلی كه اصبغ بن نباته، درباره ی اوضاع عمومی آخرالزمان، از امیرمومنان علیه السلام نقل نموده، چنین آمده است كه حضرت فرمود:
«سفیانی» لشكری را كه متشكل از صد و سی هزار نفر است بسوی كوفه اعزام می كند و در «روحاء، و فاروق» (كه نام دو محل در نزدیكی های نجف اشرف است) فرود می آیند، و شصت هزار نفر آنها به سوی كوفه حركت می كنند، و در محلی كه قبر حضرت هود علیه السلام است در نخیله، (نزدیك نجف اشرف) فرود می آیند و در روز عیدی به مردم حمله می كنند، و فرمانروای مردم در آن روز «جبار عنید» و ستمگر معاند و كینه توزی است كه از بس شیاد و فریبكار است به او كاهن ساحر گفته می شود.
آنگاه امیری از «زوراء» یعنی: از بغداد، با پنج هزار نفر از عیاران و دروغ پردازان و فتنه انگیزان به قصد جنگ با آنها حركت می كنند، و به روی «جسر كوفه» یعنی: پل روی شط، هفتاد هزار نفر (از طرفین) به قتل می رسند به طوری كه «فرات» از خونشان رنگین، و از اجسادشان كه در آب افتاده است متعفن می گردد و مردم به واسطه ی خونهای كشته ها و تعفن اجساد تا سه روز از استعمال آب (فرات و یا رفت و آمد بر روی پل) خودداری می كنند. [2] .
[ صفحه 97]
در خطبه ای كه از حضرت سلمان (رضوان الله علیه) نقل شده (و در ضمن روایات مربوط به مشرق آنرا نقل خواهیم نمود) چنین آمده است كه حضرت سلمان (رضوان الله علیه) پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله، خطبه ای ایراد نمود و خطاب به مردم چنین فرمود:
«و یوشك ان یبنی جسرها و یبنی جنبیها»
و نزدیك است كه: (جسر كوفه) بنا شود و در دو طرف شط كوفه، خانه ها و ساختمانها و عمارتها فراوان گردد. [3] .
بنابراین، احداث: دو پل، به روی شط محل تردید است. و اما ساخته شدن «یك پل» مسلم و تردید ناپذیر است. و هر چند كه احتمال احداث پل دیگری نیز بر روی شط كوفه بعید نیست، اما قدر مسلم این است كه: ساخته شدن یك پل هم یكی از علائم نزدیك به ظهور است و در آن جای هیچ شك و شبهه ای نیست.
[1] درباره ي قيام سيد حسني، در بخش سوم به تفصيل گفتگو شده به آنجا مراجعه فرمائيد.
[2] بحارالانوار -ج 52 ص 274،272 - حديث 167.
[3] الزام الناصب ج 2، ص 154، چاپ نجف و بحارالانوار ج 22 ص 389.